көнетоздық

зат. Көнергендік, тозғандық, ескіргендік. Жиек-жиегі қырқылған, әрі к ө н е т о з д ы қ т а н түсіне дейін оңғақтанып, қазір не қара, не қоңыр екені белгісіз терсіңді малақайын қағып-сілкіп басына киді (К. Ахметбеков, Қасірет, 1, 95).